Blackview P2 to stylowy smartfon zamknięty w metalowej obudowie. Urządzenie cechuje się akumulatorem o sporej pojemności, jednak patrząc na kartę specyfikacji technicznej to nie jedyna jego zaleta. Producent pokusił się bowiem o zastosowanie 4 GB pamięci RAM, portu USB typu C, czytnika linii papilarnych, a także aparatu z szybkim pomiarem ostrości. Jak w takim razie Blackview P2 sprawuje się podczas codziennego użytkowania? Tego dowiecie się z poniższej recenzji.

Specyfikacja

• Wyświetlacz: 5.5” IPS Full HD (1920 x 1080 pikseli)
• Procesor: 8-rdzeniowy, 64-bitowy MediaTek MT6750T (4 x Cortex-A53 @ 1.5GHz + 4 x Cortex-A53 @ 1.0GHz)
• Układ graficzny: Mali-T860MP2 650 MHz
• Pamięć RAM: 4 GB
• Pamięć wewnętrzna: 64 GB, slot hybrydowy z obsługą kart do 128 GB
• Łączność: Wi-Fi 802.11a/b/g/n, Bluetooth 4.0, GPS z A-GPS i GLONASS, Dual SIM (hybrydowy), modem 4G LTE Kat.6
• Obsługiwane pasma: GSM: 850/900/1800/1900 MHz; WCDMA: 900/2100 MHz; FDD-LTE: 800/900/1800/2100/2600 MHz
• Aparat główny: 13 Mpix, PDAF, dioda LED
• Kamera frontowa: 8 Mpix
• Złącza: USB-C 2.0 z OTG, mini-jack 3.5 mm
• Pozostałe: czytnik linii papilarnych, metalowa obudowa
• Akumulator: 6000 mAh z funkcją szybkiego ładowania (9V/2A)
• System: Google Android 6.0 Marshmallow
• Wymiary: 154 x 77 x 10.4 mm
• Waga: 230 g

Budowa

Blackview P2 to bardzo fajnie prezentujący się phablet. Co prawda nie należy on do najmniejszych urządzeń, biorąc jednak pod uwagę pojemność akumulatora, jest to zrozumiałe. Względem HOMTOM HT6, który ma niemal identyczne gabaryty i akumulator o zbliżonej pojemności, jest cięższy o 60 gramów. Różnica ta podyktowana jest użyciem innych materiałów do produkcji obudów tych modeli. Obudowa HOMTOM HT6 w całości wykonana zastała z tworzywa sztucznego które, choć miłe w dotyku i znacznie lżejsze, jest mniej odporne na uszkodzenia niż aluminium wykorzystane w Blackview P2.

Pomimo sporej wagi Blackview P2 jest wygodny podczas codziennego użytkowania. Tylny panel urządzenia został lekko wygięty, przez co smartfon nie tylko dobrze leży w dłoni, ale także wygląda na smuklejszy niż jest w rzeczywistości – 10.4 mm w najgrubszym miejscu to przecież całkiem sporo. Niestety osoby o mniejszych dłoniach mogą zapomnieć o obsłudze jedną ręką.

Zastrzeżeń nie mam także do spasowania konstrukcji. Na próżno doszukiwać się można szczelin pomiędzy panelami. Co więcej, podczas ściskania P2, nie usłyszymy trzeszczenia, czy skrzypienia. Całość jest też sztywna. Tak naprawdę, to jedyne co mi się nie podoba, to klawisze które, choć umieszczone zostały na odpowiedniej wysokości, to działają oporne. I mam tu na myśli zarówno włącznik, jak i belkę służącą do regulacji głośności.

Wspomniane powyżej przyciski ulokowane zostały na prawym boku urządzenia. Lewy bok należy natomiast do stosowanego z uporem maniaka, hybrydowego slotu, który w zależności od Waszych potrzeb umożliwi korzystanie z dwóch kart nanoSIM jednocześnie lub karty nanoSIM i microSD (obsługa do 128 GB). Na górnym obrzeżu ulokowane zostało wyjście słuchawkowe w standardzie mini-jack 3.5mm, na dolnym z kolei głośnik, port USB-C oraz mikrofon.

Na froncie oprócz 5.5-calowego ekranu znajdziemy: aparat do selfie, głośnik, diodę powiadomień, czujniki (zbliżeniowy i oświetlenia), a także trzy klawisze pojemnościowe (bez podświetlenia). W przypadku tylnego panelu naszą uwagę skupia aparat główny występujący w towarzystwie diody doświetlające. Ponadto znajdziemy tu czytnik linii papilarnych oraz mikrofon wtórny, którego zadaniem jest redukowanie szumów z otoczenia.

Wyświetlacz

Blackview P2 wyposażony został w 5,5-calowy wyświetlacz wykonany w technologii IPS. Obraz prezentowany jest w rozdzielczości Full HD (1920 x 1080 pikseli), co przekłada się na 401 pikseli na cal. Nie ma więc mowy o widocznych gołym okiem pikselach, czy też poszarpanych czcionkach. Podświetlenie w testowanym egzemplarzu jest równomierne na całej powierzchni, zaś komfortowa praca zaczyna się przy jasności ustawionej na 30 procent, a to oznacza, że pozostaje spory zakres regulacji, który umożliwi bezproblemowe korzystanie z phabletu w jasnym otoczeniu. Ponadto podczas testowania nie zaobserwowałam przebarwień oraz efektu migotania.

Na uwagę zasługuje także wsparcie dla technologii MiraVision, która pozwala użytkownikowi na wybór jednego z trzech trybów prezentowanego obrazu – standardowy, żywy oraz użytkownika. Decydując się na ten ostatni możemy swobodnie regulować kontrast, nasycenie kolorów, jasność obrazu (to nie to samo co podświetlenie), ostrość, temperaturę kolorów, a także uaktywnienie kontrastu dynamicznego. Tutaj także mamy możliwość włączenia filtru światła niebieskiego, a co za tym idzie ochronę wzroku. Wygląda także na to, że Blackview zrezygnowało z obsługi na wygaszonym ekranie.

Wyświetlacz zastosowany w Blackview P2 charakteryzuje się bardzo dobrą reakcją na dotyk, toteż nawet na polecenia wydane za pośrednictwem delikatnego muśnięcia palcem, reaguje prawidłowo. Ponadto obsługuje 5 punktów dotyku na powierzchnię. Przy mocnym nacisku na wyświetlacz uzyskamy natomiast tak zwany efekt rozmycia.

System i wydajność

Za wydajność Blackview P2 odpowiada 64-bitowy procesor MediaTek MT6750T. Jednostka wyposażona została w cztery rdzenie AMR Cortex-A53 o częstotliwości taktowania 1.5 GHz oraz cztery rdzenie Cortex-A53 z zegarem 1.0 GHz. Zastosowanym układem graficznym jest ARM Mali-T860MP2 o taktowaniu 650 MHz, któremu towarzyszy 4-gigabajtowa pamięć RAM.

Całkowita pamięć wbudowana testowanego egzemplarza wynosi 64 GB z czego dla użytkownika dostępne jest około 54 GB. Jeżeli wewnętrzna pamięć to dla Was za mało, pamiętajcie, że przy wykorzystaniu hybrydowego slotu można ją rozbudować o maksymalnie 128 GB. Co ważne, funkcja scalania pamięci wewnętrznej z kartą pamięci działa poprawnie. Jak wspomniałam już wcześniej, jest jednak pewien haczyk – hybrydowy slot ogranicza zaplecze komunikacyjne, gdyż rozszerzenie pamięci uniemożliwia implementację drugiej karty SIM. Decyzja należy więc do Was.

Smartfon pracuje pod kontrolą Androida w wersji 6.0 Marshmallow, który został wzbogacony o autorską nakładkę graficzną na interfejs użytkownika, której obecność odczujemy praktycznie w każdym miejscu. Zmianie drastycznie uległ wygląd ikon i przełączników. Ponadto firma Blackview zrezygnowała z szuflady aplikacji, zatem wszystkie aplikacje po zainstalowaniu widoczne są na kartach pulpitu. Do dyspozycji mamy także dodatkowe aplikacje, jak na przykład App Locker umożliwiający zabezpieczenie dostępu do wybranych programów, czy też Screen Recoreder, który nagra wszystko, co wyświetla się na ekranie urządzenia.

Oprogramowanie podczas testu sprawowało się rewelacyjnie. Nie zaobserwowałam jakichkolwiek spowolnień, czy też problemów ze stabilnością. Nie ma znaczenia czy korzystałam z preinstalowanych aplikacji, czy też uruchamiałam wymagające gry dostępne w Google Play.

Blackview P2 został także podany testom wydajnościowym, które wykonałam najpopularniejszymi aplikacjami benchmarkowymi. Wyniki przedstawiają się następująco: 3DMark – 386 (Sling Shot Extreme), 545 (Sling Shot), 9106 (Ice Storm), 5894 (Ice Storm Extreme), 9332 (Ice Storm Unlimited), AnTuTu – 43751, Epic Citadel – 54.1 fps (High Quality), Quadrant – 18862 oraz Vellamo – 2399 (HTML5), 1027 (Metal), 2113 (Multicore).

Komunikacja

Blackview P2 wyposażony został w modem LTE kategorii szóstej, a zatem pobieranie danych w standardzie LTE odbywać się może z maksymalną prędkością dochodząca do 300 Mbps, zaś wysyłanie to standardowe 50 Mbps. Oczywiście prędkości rzędu 300 Mbps można uzyskać dzięki agregacji dwóch pasm.

Moduł Wi-Fi obsługujący standard 802.11 a/b/g/n/, podwójny hybrydowy slot kart SIM, a także port USB-C 2.0 to kolejne moduły komunikacyjne zastosowane w Blackview P2. Na wyposażeniu jest także moduł GPS z Assisted GPS i GLONASS, a także Bluetooth 4.0.

Port USB-C 2.0 wspiera USB On-The-Go (OTG) – przy wykorzystaniu przejściówki znajdującej się w zestawie sprzedażowym możliwe jest podłączenie zewnętrznych urządzeń wskazujących, a także pamięci masowych typu pendrive. Niestety zewnętrzny dysk twardy po podłączeniu do Blackview P2 nie został poprawnie rozpoznany.

Moduł sieci bezprzewodowej Wi-Fi zastosowany w Blackview P2 cechuje się stabilną pracą – bez problemu łączy się z punktem dostępu. Niestety przy zmianie kondygnacji siła sygnału znacznie spada co objawia się wolniejszym działaniem Internetu.

Pozytywnie zaskakuje GPS – pierwsze uruchomienie i określenie lokalizacji przy wykorzystaniu aplikacji GPS Test to zaledwie 2 sekundy. Po upływie tegoż czasu odbiornik znajdował 16 satelitów z czego 7 było w użyciu.

Wart uwagi jest także okrągły czytnik linii papilarnych, który został ulokowany na tylny panelu. Jego umiejscowienie jest idealne – palec wskazujący sam się na niego kładzie, gdy smartfon bierzemy do ręki. Czytnik w większości przypadków działa prawidłowo i bez problemów rozpoznaje zdefiniowanie uprzednio odciski. Problemy zdarzały się jedynie w momencie przykładania wilgotnego bądź mokrego palca.

Aparat

W Blackview P2 zastosowany został 13-megapikselowy aparat z otworem względnym obiektywu F/2.2, a także wsparciem dla HDR. Zdjęcia można wykonać w maksymalnej rozdzielczości 4160 x 3120 pikseli w formacie 4:3. W niekorzystnych warunkach oświetleniowych z pomocą przychodzi dioda doświetlająca LED.

Zdjęcia wykonane w korzystnych warunkach oświetleniowych stoją na dobrym poziomie. Szczegółowość jest przyzwoita, ostrość również, zaś kolory odpowiednio nasycone. Czasem jednak poziom szumu jest zbyt wysoki, co możecie zaobserwować na niektórych z poniższych fotografii. Aplikacja aparatu jest standardowa dla oprogramowania oferowanego przez Blackview. Wśród ustawień znajdziemy geolokalizację, balans bieli (Auto, Światło żarowe, Światło dzienne, Fluorescencja, Zachmurzenie, Zmierzch, Cień, Ciepłe światło fluorescencyjne), ekspozycję, rozdzielczość, tryb scenerii (Auto, Noc, Zachód słońca, Impreza, Portret, Krajobraz, Portret nocny, Teatr, Plaża, Śnieg, Nieporuszone zdjęcie, Sztuczne ognie, Sport, Światło świecy), ISO (Auto, 100, 200, 400, 800, 1600), panoramę, detekcję twarzy, wykrywanie uśmiechu, zapobieganie migotaniu, samowyzwalacz.

Przy wykorzystaniu aparatu głównego możliwe jest nagrywanie materiałów wideo w jakości Full HD 1080p przy 30 klatkach na sekundę, które podobnie, jak zdjęcia są dobrej jakości. Tutaj także znajdziemy kilka ustawień, począwszy od rozdzielczości i redukcji szumów, a skończywszy na dodatkowych efektach. Zabrakło jednak stabilizacji obrazu, choćby tej elektronicznej (EIS).

Akumulator

Akumulator o pojemności 6000 mAh nadal robi duże wrażenie, i to nie tylko na papierze. Ogniwo jest na tyle wydajne, że pozwoliło mi podczas testów na swobodne korzystanie z phaletu przez dwa dni (kilka połączeń głosowych, przeglądanie sieci, wykonywanie zdjęć, synchronizacja poczty, moduł WiFi aktywowany cały czas, a także synchronizacja aplikacji w tle). Przy bardziej umiarkowanym korzystaniu z Blackview P2 zastosowany akumulator umożliwia do trzech dni pracy na pojedynczym ładowaniu. Biorąc pod uwagę przekątną wyświetlacza, wynik jest więc naprawdę bardzo dobry. Nie omieszkałam przeprowadzić standardowych testów, których wyniki przedstawiają się następująco:

• połączenie głosowe w zasięgu sieci 3G – ubytek <1% w ciągu godziny
• odtwarzanie filmu w jakości Full HD z wyłączoną łącznością bezprzewodową – ubytek 4% w ciągu godziny
• surfowanie po Internecie wraz z pełną synchronizacją w tle – ubytek 5% w ciągu godziny
• rozrywka w grach z włączoną łączności Wi-Fi i pełną synchronizacją w tle – ubytek 7% w ciągu godziny

Z uwagi na potężny akumulator, Blackview P2 może posłużyć jako przenośny bank energii i tym samym naładować inne urządzenie. Proces ten jest co prawda dość powolny, jednak zapewne nie raz uratuje nas w podbramkowej sytuacji. Jeszcze kilka słów należy się procesowi ładowania. A to z uwagi na dużą pojemność akumulatora, a także na wsparcie dla technologii Pump Express Plus opracowanej przez tajwańską firmę MediaTek. Proces pełnego ładowania akumulatora zastosowanego w Blackview P2 trwa 2 godziny. Jeśli akurat nie macie tyle czasu, powinniście wiedzieć, że po 15 minutach wskaźnik pokazuje 9%, zaś po 30 minutach – 24%. Warto pamiętać, że aby osiągnąć takie wyniki potrzebna jest dedykowana ładowarka sieciowa. Ta na szczęście znajduje się w zestawie sprzedażowym.

Podsumowanie

Największą zaletą Blackview P2 jest niewątpliwie akumulator o ponadprzeciętnej pojemności, który poprzez długi czas pracy na jednym ładowaniu, zapewnia dużą swobodę podczas korzystania ze smartfona. Co więcej, dzięki funkcji banku energii możliwe jest naładowanie innych urządzeń. Na szczególną uwagę zasługuje również krótki czas ładowania (6000 mAh w 2 godziny).

Na pochwałę w Blackview P2 zasługują również dobrej jakości ekran ze wsparciem dla technologii MiraVision, port USB typu C oraz sprawnie działający czytnik linii papilarnych.

Phablet nie przypadnie do gustu osobom chcącym korzystać z dwóch kart SIM oraz czytanka microSD jednocześnie, bowiem hybrydowy slot ogranicza tę możliwość – rozszerzenie pamięci uniemożliwia implementację drugiej karty SIM. Choć 64 GB pamięci wbudowanej to całkiem sporo. Z zakupu Blackview P2 zrezygnować powinny także osoby poszukujące smartfonu fotograficznego.